Siyasi tarihin derinliklerine indiğimizde ne görüyoruz? 

İnsanlık tarihi yalnızca savaşlar ve antlaşmalardan ibaret değildir; aynı zamanda yıllarca unutulmaya mahkûm edilmiş insan trajedilerinin sessiz çığlıklarıyla doludur. Azerbaycanlıların 31 Mart 1918’de maruz kaldığı soykırım, yalnızca bir halkın tarihi felaketi değil, aynı zamanda emperyalist oyunların kurbanı olmuş bir milletin hafızasında silinmez izler bırakan bir olaydır. Bu yalnızca geçmişe ait bir konu değil, bugünün ve geleceğin jeopolitik şifrelerini de açığa çıkaran bir hakikattir.

Soykırımın arkasında ne vardı?

I. Dünya Savaşı – çökmekte olan imparatorlukların kanlı izler bıraktığı bir jeopolitik sahneydi. Osmanlı İmparatorluğu’nun zayıflaması, Çarlık Rusya’sının çöküşü ve Bolşevik Devrimi’nin yarattığı kaos, Kafkasya’yı büyük bir boşluğa sürüklemişti. Bu boşluktan yararlanan Ermeni milliyetçi çevreleri ve Bakü Sovyeti’nin Bolşevik-Taşnak ittifakı, Azerbaycan halkına karşı acımasız bir soykırım siyaseti başlattı.

1918 yılının Mart-Nisan aylarında Taşnak-Bolşevik kuvvetleri Bakü ve diğer bölgelerde 30 binden fazla Azerbaycanlıyı katletti. Bu yalnızca bir etnik kıyım değil, stratejik ve ideolojik hedefleri olan planlı bir etnik temizleme operasyonuydu. Şamahı, Kuba, Karabağ ve Zengezur’da gerçekleştirilen toplu katliamlar sadece insanları fiziksel olarak yok etmekle kalmadı, aynı zamanda Azerbaycan halkının kültürel ve manevi hafızasına da büyük bir saldırıydı. Camiler, medreseler, mezarlıklar, tarihi yapılar, kültürel miras ve milli bilinç hedef alınmıştı. Halk, ülke büyük bir barbarlıkla, vandallıkla yüzleşmişti…

Mifik “Büyük Ermenistan” ve Gerçekliğin Yansımaları

Soykırımı gerçekleştirenlerin, kendi eylemlerini tarihte bir “hak davası” gibi göstermeye çalışmaları şaşırtıcı değil. - 19. yüzyıldan itibaren Ermeni ideologları tarafından ortaya atılan temelsiz “Büyük Ermenistan” hayali, tarihi tahrif etme siyasetinin bir parçası hâline gelmiştir. Oysa tarih, somut gerçeklerle yazılır ve bu gerçekler gösteriyor ki, 1918’de yaşananlar yalnızca Azerbaycan’a yönelik bir saldırı değil, tüm bölgenin etnik ve siyasi yapısını değiştirmeye yönelik geniş çaplı bir soykırım hareketiydi.

Ermeniler için bir devlet kurulmalıydı – efendileri böyle düşünüyordu – aslında bu, bir projeydi. Ancak, Ermenilerin tarihteki ilk devletini Tiflis merkezli kurma planı (belki Stalin ve diğer Gürcü Bolşevikler yüzünden, belki başka nedenlerden) gerçekleşmeyince, bu kez Bakü merkezli bir Ermeni devleti kurma girişimine başlandı. Evet, katliamlar, Bakü’de bir Ermeni devleti kurma hedefiyle planlanmıştı ve Ermeniler için stratejik bir anlam taşıyordu.

Fakat bu proje de başarısız olunca, üçüncü bir seçenek devreye sokuldu: İlk Ermeni devleti Erivan merkezli kurulacaktı. Tanrı istemedi, A ve B planları başarısız olunca Ermeniler, C planını kabul etmek zorunda kaldılar…

Bu arada, C planının uygulanmaya başlanmasının 100. yılından itibaren, bu projenin “verimliliğinin” sona erdiği yönünde ciddi iddialar var. Yarın öbür gün “proje tamamen feshedilmiştir” denilirse, şaşırmayalım…

1918’den Günümüze: Jeopolitik Bağlamda Soykırımın Etkisi

Azerbaycan halkı, bu kanlı trajediyi yalnızca tarihî bir olay olarak değil, ulusal kimliğinin ve jeopolitik gerçekliğinin önemli bir parçası olarak görmektedir. 1998 yılında Ulu Önder Haydar Aliyev’in imzaladığı “Azerbaycanlıların Soykırımı Hakkında” Ferman, konuya devlet düzeyinde tarihî ve hukuki bir değerlendirme getiren önemli bir adımdı.

2007 yılında Kuba’da toplu mezarın bulunması ve uluslararası uzmanların burada ortaya çıkardığı gerçekler, 1918 Mart katliamlarının boyutunu bir kez daha dünya kamuoyunun dikkatine sundu.

Bugün, Azerbaycan diplomasisi, dış politika stratejisi çerçevesinde 31 Mart Soykırımı’nı yalnızca hukuki bir mesele olarak değil, aynı zamanda jeopolitik bir konu olarak uluslararası tartışmalara taşımaktadır. Çünkü bu soykırım yalnızca Azerbaycan tarihinin bir parçası olmakla kalmamış, aynı zamanda Kafkasya’daki etnik temizlik ve jeopolitik manipülasyonların somut bir kanıtı hâline gelmiştir.

Tarihin Dersleri ve Geleceğe Çağrı

1918 Mart-Nisan trajedisi, yalnızca bir halkın değil, tüm bölgenin tarihî travmasıdır. Unutulan tarih, tekerrüre mahkûmdur! Bu gerçekten hareketle, Azerbaycan devleti ve halkı, tarihinin bu karanlık sayfasını dünya kamuoyuna anlatmakta sonuna kadar haklıdır. Tarih, yalnızca geçmişin birikimi değil, aynı zamanda gelecek için bir yol haritasıdır.

Beş yıl önce tarihî bir Zafer kazanan galip Azerbaycan’ın güçlenen konumu ve artan uluslararası prestiji, 31 Mart Soykırımı’nın gerçek mahiyetinin dünya çapında tanıtılması için yeni kapılar açmaktadır.

31 Mart Soykırımı’nın kurbanlarının kanı yerde, ruhları huzursuz kalmamıştır – toprak bütünlüğünü ve devlet egemenliğini yeniden tesis etmiş, güçlü ve bağımsız Azerbaycan, tüm dönemlerdeki şehitlerinin ruhunu şad etmiştir!

Bu yıl Ramazan, Nevruz’un – Yeni Gün’ün hemen ardından kutlanıyor ve ayrıca bayramın ikinci günü 31 Mart’a denk geliyor… Bu, adeta ülkemizin, halkımızın yeni bir döneme girdiğini, geçmişin acılarından kurtulup zaferle yeniden doğduğunu simgeliyor. Beş yıl öncesine kadar atmosferimiz, sosyo-politik ve kültürel-manevi iklimimiz böyle değildi, böyle anlam yüklemelerimiz yoktu…

Evet, bu tarih, bir anma günü olmakla birlikte, aynı zamanda adalet mücadelesinin bir sembolüdür.

Soykırım kurbanlarının hatırası önünde en büyük borcumuz, gerçeği yaşatmak ve gelecek nesillere onurla aktarmaktır.

Tarih bize gösteriyor ki, böyle trajedilerin bir daha yaşanmaması için en büyük güvence, güçlü bir devlet ve sarsılmaz millî birliktir.

DEVLETİMİZ ZEVAL GÖRMESİN!

#Ekber GOŞALI

#Azerbaycan 

#Türkmenler #Suriye Türkmenleri #Suriye Milli Ordusu #Suriye Türkmen Cephesi #gebermiş ##GÜNDEMİ DEĞİŞTİRME #2 Nisan'da #Fenerbahçe - Galatasaray #kazımKoyuncu #volkankonak #gebermiş #GençleriçinKenetlen #Cihan Aydın #Muse #Mehmet Selim Kiraz #Le Pen #Mekanı #Rahmet #Mahir Polat #Hocam #Hazineye 190 Milyar Gelir #Siyasi #GönüldenLidere #Macron #Sayın Cumhurbaşkanım