Dedem derdi ki:
“Bir insanın ekmeği dizinin üstündeyse, ondan uzak dur.”

Nenem de derdi ki:
“İmansız ve Allahsız mahluklardan uzak dur.”

Çünkü bu iki mahluk, ne yaparsan yap, seni üç kuruşa satar.

Ben #Ermenistan denilen Batı Azerbaycan’dan #Azerbaycan’a geldiğimde zaten Türk’tüm.
Ama bana “Azeri” ya da “Azerbaycanlı” dediler.
Oysa benim Türk olduğumu Ermeni hep söylüyordu.

Türkiye’ye geldiğimde ise bazı siyasal İslamcıları görerek Müslümanlığı öğrenmedim.
Çünkü benim geldiğim yerde — Rus’un, Ermeni’nin her türlü baskısına rağmen — insanlar milletini ve dinini onurla korurdu.

Rahmetlik Hezi Dedem her gün namazını kılar, ardından da iki rekat daha kılardı.
Bir gün Ali Dedem onu izlerken fark etmiş ki, ikinci namazı farklı yöne doğru kılıyor.
#Namaz bittikten sonra sormuş:
“Ay Ata, yanlış tarafa döndün. Kıble o taraf değil.”
Hezi Dedem gülümseyerek şöyle demiş:
“Oğul, önce kıbleye kıldım. Bu iki rekat ise ikinci kıblem olan Türkiye içindir.”

Mirhesim Ağa’nın ocağına, Türk’ün mukaddes ismine kimse dil uzatamazdı.
Orada insanlar örfünü, ibadetini, inancını korkmadan değil; gururla ve saygıyla yaşardı.
Bu yüzden sülalece 1937’nin represiya (baskı) makinesinden kaçamadık.
Atalarımız, Türk oldukları ve inançlarından taviz vermedikleri için kurşunlandılar.

Küçücük bir köyden yüzlerce aydın çıkmıştı.
Ve inanın, o köyün en cahili bendim.

Ve Ermenistan’dan gelib Azerbaycan vatandaşı bile olmadan Karabağ’a gönüllü savaşa giden Şahin, Müşfik, Nizami, Habil, Vahid, Nazım, Elçin, Fikrət, Nesib ve nice kardeşim…
O günlerde 4 şehit verdik. Nice gazimiz var.
Hepsi Türklük şuuru ve İslam inancıyla o savaşa katıldılar.
Türklüğü ve İslam'ı şerefle taşıyan üç renkli bayrak Karabağ’da dalgalansın diye her şeylerinden vazgeçtiler.
İçlerinde öz kardeşim de vardı.
Hepsi benim kardeşimdi. Çünkü hepsi amcamın, Dayı’mın çocuklarıydı.

Ben, #Türk ve #Müslüman kimliğimi bir fondan para almak ya da birilerini tatmin etmek için silemem.
Biri kaderimdir, diğeri tercihimdir.
Özgür ruhlu insanlar ne demek istediğimi anlar.

Bu kimlik bana doğuştan verildi ve mücadeleyle yoğruldu.
İnancımı ise ailemde ve çevremdeki güzel, merhametli, kapısına geleni eli boş çevirmeyen insanlardan görerek benimsedim.

Ve gururla söylüyorum ki:
Babam Müslüman mezarlığında yatıyor.
Hem de Türk, Talış, Tat, Arap, Kürt, Lezgi ve diğer Müslümanlarla birlikte.
Eğer gerçekten sevmediğim, nefret ettiğim bir dine mensup olsaydı, onu o mezarlıkta bırakmaz, çıkarırdım.
Bence atasının yattığı mezara saygı duyan herkes benim gibi düşünür.
Atasına saygısı olmayanlar zaten bizi anlayamaz.

Bu arada… Pandemiden bu yana yüzlerce öğrenciye destek çağrısı yaptık.
Azerbaycan’da dine düşmanlık yapanların çocukları için bile bu çağrıyı yaptım.
Ayrım yapmadım. Çünkü Türk şuuru ve İslam inancını taşıyanlar ihtiyaç sahiplerine ayrım koymaz.
Destek verenlerin %99’u inançlı insanlardı.

Bugün Türkiye ve Azerbaycan'da verdiğimiz şehitlerin %99'u İslam inancını taşıyanlardır.
Eğer ben İslam’a saldırırsam, bu topraklar uğruna şehit düşen binlerce Talış, Lezgi ve diğer Müslüman kardeşlerimize saygısızlık etmiş olurum.

“Vatan için Allah’a gidiyorum” deyip, tek başına Ermeni ordusuna saldıran Mübariz İbrahimov’a saygısızlık etmiş olurum.
“Allahu Ekber” diyerek Çanakkale’de, 15 Eylül 1918’de Bakü’yü azad eden şehitlere saygısızlık etmiş olurum.

Ne olur, o boş kafanıza Siyonizmin parasıyla yerleştirilen bu saçma oyunları daha fazla uzatmayın.
Unutmayın: Parti hırsına devlet ve dini kurban edenler, Türk’e düşman olanlardır.
Türklük postuna bürünmüş gümüş tilkilerdir onlar.

Bugün Gazze’ye İsrail galip gelemiyorsa, bu onların karşısındaki halkın güçlü inancındandır.
#Türkler, #Çanakkale’de ve İstiklal Savaşı’nda da bu inanç ve Türklük ruhuyla kazandı.
Bu iki güç birleştiğinde, nükleer silah bile onların önünde duramaz.

Çevremde farklı din ve milletten dostlarım var.
Ne ben onların inancına, ne onlar benimkine bir söz söylemez.

Ermeni ve Yahudi’ye bir konuda teşekkür ederim:
Onlar Türklüğüme ve inancıma saldırdıkça, ben daha çok sarıldım.

Ben Türk birliğine ve İslam birliğine inanırım.
Bu birliğin öncüsü Türkler olmalıdır.

Yeter artık!
Yıllarca #Rus, İran, İngiliz, İsrail ve #Fransız yönetti bu dünyayı.
Şimdi söz Türk’ündür.

Afrika’dan Orta Doğu’ya, Asya’dan Avrupa’ya kadar Türk’ün sözü geçmelidir.
Bu birliğe karşı çıkanlara paralar verilip değerlerimize saldırmaları sağlanıyor.
Çünkü onlar, bizim diplomalı cahillerin göremediği hakikati gördü.

Ama unutmasınlar:
Bir kurdun arkasından kırk köpek havlar.
Ama kurt yoluna devam eder.

Türkler bunu anladı.
Tilkiler de bunu anladı.
O yüzden “Türk” postuna bürünüp ortaya çıktılar.

Ermeni hiç unutmadı…
Türk’ün kim olduğunu, neye inandığını, nereden geldiğini ve neler yapabileceğini asla unutmadı.
Ama biz unuttuk...
Unutalım diye çok uğraştılar.
Şimdi hatırlama zamanı.

Türkler, İslam’ın sancaktarıdır.
Bu sancağı Fars, Arap değil; Türk taşır.
Bunu İsrail, Avrupa, Amerika, Rusya da bilir.

Türk’ün ruhu ve inancı birleştiğinde, onu kimse yenemez.
Bu inanç, şehidini cennete götüreceğine inanır.
Yani askerim ölümden korkmaz.
Tam tersine, cennet kapısını açmak için canını verir.

Sarıkamış’ta donarak da ölse, tek bir tane geri kaçan asker olmaz.
Çünkü yolun sonunda cennet olduğuna inanır.

Bugün inanç üzerinden Türk’e saldıran tilkiler biliyor ki, sahada Türkiye ile İsrail karşılaşacak.
Bu Yahudi’nin kendi kutsal kitabında bile var.

Birileri bugün İsrail’i savunmak için Araplar üzerinden algı operasyonu yürütüyor.
Yarın savaş çıktığında halk “Bizim çocuğumuzun orada ne işi var?” desin diye zemin hazırlıyorlar.

Ama unutuyorlar:
Azerbaycan halkı ne Bakü’nün işgalden kurtuluşunu, ne Karabağ savaşındaki Türkiye’nin desteğini unuttu.
Aynı şekilde Türkiye’de yaşayanlar da Çanakkale’ye gelip savaşan Azerbaycan Türkü’nü unutmadı.

Eğer savaş çıkarsa, hepimiz savaşacağız!
Askerimiz cephede, biz de sosyal medyada psikolojik cephede olacağız.

Kazanan siz olmayacaksınız.
Sahte Türklükle saklanamayacaksınız.
Deşifre olacaksınız.
Arkanızdan herkes Eliheydər Qparayev’e yaptığı gibi size küfredecek.
O da “Türk’üm” deyip bize saldıran bir Rus köpeğiydi.

Şimdi birlik zamanı.
Din, mezhep farkı gözetmeden, insanlar ile insan görünümlü şeytanlar arasında bir savaş var.
Allah’ı tanıyanlar, kendini Allah sanan sapıkları yenecek.

Unutmayın:
Türk’ün doğduğu günden beri Tanrısı, Allah’ı, Bogu’su, Hudası — adına ne derseniz deyin — Yaradan olmuştur ve hep öyle kalacaktır.
Emir Timur, Şah İsmail, Alparslan, Fatih savaşa dualarla girerdi.
Atatürk de yola çıkarken duasını ederdi.

Anadolu’nun inancı güçlü evlatlarını ordusuna alan her komutan bilirdi ki,
Silahların mermisi bitse bile, Türk ruhuyla İslam inancı birleşmiş bir asker zafere kadar silahsız da olsa koşar!

---

Unutmadan...
İlham Aliyev, Hankendi’de size ve sizlere para veren İsrail lobisine "Şuşa Beyannamesi"ni boşuna hatırlatmadı.
Siz de çok iyi biliyorsunuz ki, sahada İsrail’le Türkiye karşı karşıya gelirse, o beyannameye dayanarak Azerbaycan ordusu Türk ordusuyla birlikte Siyonizme karşı omuz omuza savaşacaktır.

Bugün yürüttüğünüz algılarla, o gün geldiğinde sosyal medyada birkaç zavallıya “Bizim orada ne işimiz var?” dedirtmeye çalışıyorsunuz.
Ama unutuyorsunuz:
1915’te Çanakkale’ye Azerbaycan’dan,
1918’de Azerbaycan’a Anadolu’dan gelenlerin anaları bunu demedi!

Yarın Azerbaycan ve Türk ordusu Afrika’da da, Suriye’de de omuz omuza girecek.
Size ise, Siyonistlerden aldığınız kemiklere havlamak düşecek!