II. Selim'in tahta çıkmasından sonra 977'de (1569) genel bir kapitülasyon zaruri oldu. Kral, Claude du Bourg'u İstanbul'a işleri düzene koyması için gönderdi ve Claude du Bourg herhangi bir zorlukla karşılaşmadan bir ahidnâme almayı başardı. Elçi Noailles, 1572'de bu ahidnâmenin Levant'ta şimdiye kadar alınmış en avantajlı antlaşma olduğunu belirtmektedir.
Osmanlı Devleti, 1570'te Venedik'in elinde bulunan Kıbrıs'a karşı saldıracaktı, fetih hazırlığı içinde olduğundan Fransa ile iyi münasebetler tesisinin zaruretine inanıyorlardı. Fransa ile bu kapitülasyon Venedik kapitülasyonu örnek alınarak hazırlandı. İlâve son on yedinci madde, Claude du Bourg'a göre şeyhülislâmın itirazına uğradı ve Venedikliler'in de kıskançlığına sebep oldu. Bu imtiyazlar sayesinde Levant'ta Fransız ticareti süratle gelişti, öteki Avrupa devletleri tüccarları şimdi Fransız bayrağı altında Osmanlı ile ticaret edebiliyorlardı. 989 (1581) kapitülasyonlarına göre, bu yabancı tâcirler İngiliz, Portekiz, İspanyol, Katalan, Sicilyalı, Anconalı ve Ragusalılar idi.
Bu dönemde Osmanlı, kapitüler devlet olarak sadece Fransa, Venedik ve Lehistan'ı tanıyordu
Lozan'da kapitülasyonlar kaldırıldı, yabancı şirketlere yeni ayrıcalıklar verilmedi. Osmanlı'nın yabancı şirketlere teslim ettiği madenleri Cumhuriyet millileştirdi, devletleştirdi.
#Pakistan #Afganistan #MuhtarlarGünü #Sergen #Kürtçe #AzizYıldırım #Sane #Toprak #BasakşehirGalatasaray #Abraham #Kasımda KonferansaDavet #Alikoç #Ofsayt #ErsinTatar #Mustafa